بی تو


نگاه زخمی
اشک حسرت زده
ماتم ، لحظه ی بی تو .....بودنم


نه صدایی
نه ، رد پایی
توی تنهایی ، بی تو .....بودنم


همه اشکم
..... جای بودن ، نیست
تو کجایی

..... تا بیای...

چه شد ؟ قهر طبیعت
.... در آن شب تاریک
گهواره زمین ، لرزید
آشیانه ام ، ویران شد
چهره محبت ، پریشان
کودکانم در آغوش ....مادر
بر دستان پدر ...... آسمانی شدند
چه اندوه .......تلخی
خاک تیره...

جایی که ..... کم آورد

دیدم جای که زندگی تنها شد

و .... خوبان آسمانی

و......ما درغربت این خاک ماندیم

دیدم عرشیان دریا دلی

که موج شهادت آنان...

غریبانه بودند
درسکوت بی مهری
سایه های یاس ...............تا برغروب
انتظار مهربانی .........نگاه تلخ
لحظه های به کندی ...............می گذرند
نوا و نای رفتن ، نیست
التماس یک لبخند
تا جدای...