بـوی تو
بـوی آغوشت
آوارگی ام را خانه می شود !

نیستی
هرکس بود
می بـُـرید
من هنـوز ...
می دوزم


پ . ن

نیستی هستی من بی تــو فنا خــواهد شد

1
در فراسوی جهان
انسان باش
آدم را وسوسه می بَرَد !

2

وقتی ؛
ریشه ی انسانیت محبت باشد
عشق ،
طلوع می کند

3

انسان که باشی
تمام باغستان های غریب
تاپای پنجره ات گل می شوند

4

وقتی آزادی
برای فرار ا...

این نیز بگذرد !؟
مهم نیست !!
من مانده ام و نامهربانی دست ها
من مانده ام و مشتی آرزوی سوخته
من مانده ام و آوارگی دیروزها
من مانده ام و پریشانی بی پایان
تو کجاو من کجا ... !!





...

دریا که باشی
طوفان درگیرد می شود
نمی دانم ؛
باران بر شانه هایت می بارد !
یا رعدو برق !؟
که سادگی ات دست در دست طبیعت گم می شود



...