بــرخستگی ام خــوابیده
الهاماتی ...
که شعـر نیست !
طوفانی ست ؛
بــرافراشته از جنـــون


پ . ن

آنجا ببـــر مـــرا که تمامش طواف توست ... !




...

یامُنتَهی هِمَمِ العارفین [1]
قرن هاست ...
سبد سبد دل می بَــری
روزها و رویاها می رقصانی
وسرگرم چیدن جان می شوی ؛
دَلیلَ المُتَحَیرِین [2]
تــو ...
کلید تمام سرنوشتم هستی





1 ــ ای آنکه نهایت...

... و گرفتارم کرد
گُلِ اندیشه ی درد
گُلِ خوش رنگ شقایق
گُلِ درد ؛
گُلِ تنهایی من
گُلِ تنهایی شب
گُلِ تبدار زمین ،
به چه می اندیشم !؟
به غم شاعر شب
که چنین آواره
بین این شهرغریب
فکرتو ؛
همدم تنهایش ...

درمن پرسه بزن ؛
در طولانی ترین شِکوه ...
درخُشکستانی که چشمه اش را از تو می خواهد !


پ . ن

هیچ تــراز هیچ ام و در هیچ گـــرفتار ...



...

چه قدر ...
بااو می دویدم
از بهار تا زمستان

چه قدر ...
می خندیدم
اززمستان تاکوچه پس کوچه های یاس ها

ای دریغ ؛
امــروز
چون دیــروز نیست
تنهامانده ام ؛
با کلماتی از خاکستــرِ درد
درخاطــرات فصل ها ...