عشق
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
--------------------------------
چه گویمت که چه هستی چقدر طنازی
صدای نغمه و آواز و سوز یک سازی
نوای سوز جگر یا صدای شور و شعف
قناری و سِرِهْ یا بلبلی خوش آ وازی
نظر نما به دلی زخم خورده و غمگین
برای این دل غمدیده تو سر آ غازی
صدای پر تپش ات التیام بر درد است
تویی که در همه حال همدمی و همرازی
وجود من شده پر از طنین و نای تو
تو عشقْ هستیِ من نقطه ای از اعجازی
تو حال خوب منی در تمامی احوال
برای پر زدنم بال های پروازی
درون سینه ی من جایگاه تو سبز است
زمان وصل و فراق ات چرا سر افرازی؟
چه گویمت همه حال در سرور یا مستی
صدای مهر خدایی،طَنینْ اندازی
-------------------------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
خسرو فیضی 10 فروردین 1399 10:17
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی عاشقانه ای لطیف را چندین بار خواندم
. و هر بار درسی نو آموختم . پایدار باشید
.
عباس ذوالفقاری 10 فروردین 1399 11:17
سلام نازنین...خوبید؟ لذت بردم ...خوب ...مانا باشید
علی معصومی 10 فروردین 1399 16:16
درود ها بر شما
◇◇◇●◇◇◇
ارجمند
قلم استوارتان مانا
و اندیشه ادیبانه تان پویا
◇◇◇◇◇
مجتبی جلالتی 10 فروردین 1399 17:40
سلام بر شما بزرگوار
بسیار دلنشین سروده اید.