محمد مبین مقدم نسب

انتظار

ارسال شده در تاریخ : 31 فروردین 1401 | شماره ثبت : H9420548

جایی درست پشت همین پنجره
که تنها دلخوشی من است
خاطره ات تو به یکباره سرازیر می شود…
آخر میگه می شود؟!
به رگبار تند بهاری
گفت:که نبار!
به شب های گرم و سوزان تابستان
گفت :که نیا!
به برگ های رنگینِ خزان زده
گفت:که نریز!
به یلدای بلند انتظار زمستان
گفت:که نباش
و به تو،
گفت:که بیا
خسته ام بی تو
اندوه چهار فصل با من است…