و باید باشی سر سختی که عشق نابود کننده یست
که چون هرکاه به معشوقه، نرسی زندگی یی نیست
و شـــاید گــزت او گــردد شود رنـگین کمان خاطر
و می پـــــیدا شود پــــــیدا چقدر دیـــــوانگی ظاهر
و شــور حال را دریافت هر آنـــکه گـرفت معشوقش
کمی چنـــدی هــر آنچه مهر و الفت دارد کــند کش
وشــایــــد بعد چـــند روزی شود پــیدا شکی گاهی
کــه عشق را خــاصیت بــــــاشد رفیــق نیمه راهی
و بــــــاز تــابنده تـــــــر گردد ز گرمــا آفــتاب دل
نمـیماند پــــــــا بـــرجـــا همان پـیونــــــــد مثل گل
و بعـــدش را خــــزانـــی می رسد برگش گردد زرد
فــــزوند نــــوع اقسامی پــــــریــشانی و رنــج و درد
و بهـــتر یــک همین پندی که در عشق بی سعی باشی
از آن قبـــل پشـیمانی و قبـــل گفــــتن کـــــــــــــــاشی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 04 شهریور 1401 10:29
لطیف و دلنشین