رویم آخر همه از این جهان اما هوالباقی
شدم من تشنهتر زیرا بود مهدی مرا ساقی
اگر فردی خدا دارد چه ترسی از بلا دارد
خوشم چون مقتدا دارد چنین مفهوم و مصداقی
بگویم حرف چون شهدی بمانم گر علی العهدی
زمانی میرسد مهدی نماند بر زمین یاغی
بصیرت دید میخواهی غمینی عید میخواهی
شما خورشید میخواهی که چون فانوس مشتاقی
مرا مهدی بود یاور تحمل کن رسد آخر
اگر شد سخت هم نوکر بمان بر عهد خود باقی
دعای حضرت آدم تماشایش بود هر دم
بود او منجی عالم که لا غربی و لا شرقی
بهایی گفت عالم را بنقض العهد عجلتم
و انی ثابت باق علی عهدی و میثاقی
علیرضا نقدی
نظر 1
امیر عاجلو 27 آبان 1401 10:31
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید