روز و شب

《روز و شب》 غزل

یاد آن روزها بخیر چشمان گریانی نبود
توی دلها سینه ها یک غم پنهانی نبود

آدمها بی غل و غش بودن و دلها همه پاک
صورتها پلید و سیرتها که حیوانی نبود

چشمه ها پُر آب و جنگل همه سرسبز و قشنگ
این همه کویر و خار و خس بیابانی نبود

چهار فصلش همگی بهار و تابستان گرم
اینچنین پاییز و سرمای زمستانی نبود

نغمه ی بلبل خوشخوان روی شاخه های گل
مرغ خوشخوان تو قفس اسیر و زندانی نبود

آدمها عاشق و دلها مهربانی کارشان
پیرو دیو درون ، خصلت انسانی نبود

روز روشن بود و خورشید همه جا تابنده بود
آسمان شام سیه تیره و ظلمانی نبود

همه ی کشتی ها آخرش به ساحل می رسید
کشتیِ شکسته و دریایِ طوفانی نبود

حاکمش یک شیر نر بود تابع آن همگی
این همه جنگ و ستیز تو عالم فانی نبود

《مخلص صادق》تمام دلها بود پُر از صفا
دل خونین یا چنین حال پریشانی نبود

جمعه۱۴۰۰/۴/۱۸

ایمیل مقصد