خر مباش

《خر مباش》 غزل

گر در این جنگل شده روبه چو سلطان خر مباش
پیرو آئین و رسم روبه اَبتر مباش

گر زند سازی برقصاند به میل خود تو را
از برای روبه مکّاره چون عَنتر مباش

لاشه خواری کار کرکس باشد و کفتار پیر
بر سر خوانی نشستی غیرِ شیر نر مباش

درد و غمها را ببین و ناله و شیون شنو
جاهلی یا عاقلی امّا تو کور و کر مباش

در مسیر زندگانی غم ببر از دیده ها
مرهم زخمی نگشتی مشکلی دیگر مباش

قیمتی خاکی نگردد در مسیر زندگی
در مسیر زندگانی غیر یک گوهر مباش

بال و پَر باید گشودن در میان آسمان
همچو بازی پَر زنی ، مرغی بدون پَر مباش

تا توانی شمس تابان باش و گرما بخش جان
ماه تابان باش و کم نوری چو یک اَختر مباش

ثبت دفتر می شود هر لحظه ی امروز ما
رو سیاهی در دل تاریخ این دفتر مباش

《مخلص صادق》مبر فرمان ز هر بوزینه ای
تابع فرمان هر گرگ و شغال و خر مباش
:
دوشنبه۱۴۰۰/۴/۱۴

ایمیل مقصد