امین و امیر اصلانی

طمع

ارسال شده در تاریخ : 21 شهریور 1402 | شماره ثبت : H9426375

بسم الله الرحمن الرحیم

طمع
((داستان این شعر با اندکی تغییر از کلیله و دمنه بر گرفته شده است))
((کتاب اصلی:۱۰۱ قصه کلیله و دمنه بازنویسی بتول سعیدی))

بیشه زاری بود زیرِ کوه ها
چند زنبوری بُدند آنجا رها

یک ز آن ها بس عسل اندوز بود
کار او هر لحظه در هر روز بود

هر گلی را دید شد خالی ز شهد
بهر خود بودش فقط آن کار و جهد

تا گل خوشرنگ دید آن بوالهوس
وسوسه گشتی طمع ها کرد بس

روز دیگر آمد و زنبور مست
رفت جایی روی نیلوفر نشست

زرق و برقی دید باز آن خیره سر
در طمع افتاد با یک دم نظر

گفت این گل چاق هست و بس درشت
شهد آن را من بگیرم مشت مشت

چند ساعت بود گرم کار خود
عاقبت گل تنگ و چون یک غنچه شد

شد گرفتار یکی بی در اتاق
ماند آن جا تا بمرد از اختناق

دور باید کرد خود را از طمع
کس نبیند نیکی از حرص و ولع

شاعران: امیر اصلانی/ امین اصلانی