بیا که تا نفس آید زعشق دم بزنیم
تمام قاعده ها را دمی بهم بزنیم
برای شستن غم های مانده بر شانه
به زیر نم نم باران کمی قدم بزنیم
هوا اگرچه مه آلوده و رسیدن سخت
بیا که بال و پری جای پا رقم بزنیم
بیا بخاطر قلبی که می تپد با تو
به باغ فاصله ها تیشه ی عدم بزنیم
زمانه اهل مدارا نمی شود هرگز
بیا که مشت گَره بر رُخ ستم بزنیم
همیشه به چشمانمان حدیث دلتنگی ست
بیا برای نگاهی زبان قلم بزنیم
بیا که آینه دار عروس دل باشیم
و نقش مهر و وفا را به جام جم بزنیم
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
محمد جوکار 02 اسفند 1395 00:25
درود و آفرینت باد جناب برخورداری عزیز
خرسندم که غزلی زیبا از احساس نابتان میخوانم
رقص قلمتان ماندگار
مرتضی برخورداری 02 اسفند 1395 08:22
عرض سلام و ادب خدمت آقای جوکار.ممنون از لطف شما ،زنده باشید و شاعر
بهناز علیزاده 05 اسفند 1395 20:24
مرتضی برخورداری 07 اسفند 1395 08:44
ممنون از حضور سبزتان خانم علیزاده