لیلا باقری


زنده یاد، لیلا باقری قلی‌آباد زاده‌ی چهارم آذرماه سال ۱۳۵۵ خورشیدی در شهر گرگان، دانش‌آموخته مقطع کارشناسی زبان و ادبیات فارسی و کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی بالینی، کارمند سابق دانشگاه تربیت مدرس تهران، همچنین کارمند اداره بهزیستی و سرپرست تیم روان‌شناسی شیرخوارگاه آمنه بود.

او سرایش شعر را از سن ۱۶ سالگی و در زمان تحصیل در دبیرستان ملاصدرای گرگان متاثر از فروغ فرخزاد آغاز کرد و پس از آن در زمان زیست در استان، از اعضای فعال در انجمن ادبی تالار فخرالدین اسعد گرگانی بود و عمدتا در دو قالب «نو » و «سپید» شعر می‌سرود.

لیلا باقری به غیر از شعر در حوزه نقاشی و رمان نیز دستی داشت و «طعم مشکوک گناهی شیرین» و «وسوسه چیدن سیب» از او به یادگار مانده است.

این شاعر گلستانی در پی ابتلا به ویروس کرونا، شامگاه  چهارشنبه ۱۰ شهریور ماه ۱۴۰۰ در زادگاهش درگذشت.
زنده‌یاد لیلا باقری پس از ازدواج با "محمد‌علی مفرد"، مولف آثاری چون ظهور و سقوط آل‌بویه و ورود اسلام به طبرستان در سال ۱۳۷۶ به تهران مهاجرت کرد و از او دو دختر به نام‌های فاطمه و یگانه به یادگار مانده است.


گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)