غم تو از نگهم طالب باران دارد
آه برگرد که دل میل فراوان دارد

روز را با چه امیدی به سرانجام برم
تیغ شب را چه کنم چون هدف جان دارد

با من از خنده ی لبهات کمی حرف بزن
دل من سخت به لبهای تو ایما...

در کویری که درد می تابید
شاعری خسته جان قدم می زد

باز درگیربا خودش تا بغض
بین شعرو غزل قلم می زد

گاهی از واژه ها شکایت داشت
گاهی اما سری به غم می زد

چوب حسن صداقتش می خورد
در نگاهش کویر ...

به لبانت شکرو قند خراسان داری
صورتی پرُ مَثلِ حوری لبنان داری ِ

خم ابروت چو مهتاب هلالی شده و
گیسوانی به تمنای پری یان داری

غمزه ات بانمک و عشوه ی تو معتدل ست
نفسی گرم تر از بر و بیابان دار...

ای یارکه ای یارکه ای یارکه ای یار
ازغم شده غمگین دل غمدیده ی غمدار

ای عشق که ای عشق که ای عشق که ای عشق
بر سینه زدی چنگ شکستی دل بیمار

مجروح وزمین خورده وزخمی وپریشان
در دام تو افتاده ام اینگ...