هر شب به شانه میزنی گیسوی خود را
می گیرد از عطر تنت گل بوی خود را

محو تماشای تو شد موجی که برخاست
ساحل به قایق می زند پهلوی خود را

در قعر چشمت جا نماز عشق باز است
محراب باید خم کند زانوی خود را

در ...

پر رنگ تر از سیاه چشمان تو بود

آیینه ی قرص ماه چشمان تو بود

در سفره ی آسمان تنهایی خویش

منظور من از نگاه چشمان تو بود...