و چه بران است عقل
به گمانم دیگر وقت قربانی نیست
تیغ باید
که گلوی من انسان ببرد
و چه نقصان است خوی
...

هرگز به واژه ای التماس نخواهم کرد
که ردیف شود
قافیه شود
این قلم است
که با ارتشی سپید
به احترام کسی
قیام کرده است.

#ویدا فردین فر...

چهار دیواری و بی اختیاری
بی اختیاری اشک
در تکاپوی خیال
و روح افسارگسیخته ای
که دست در دست عصیان می رود تا اوج فرود
باید برخیزم
خنجری بردارم
دیگر وقت قربانی نیست
بگذار گلوی بشریت ببرد
باید برخیزم...

مرگ پنهان شده بود
در نطفه شهر
درد پنهان شده بود
زیر پیراهن آویزانی
خسته بود انسان
ازنیش ناچیز...