عاقبت روح و دلم به ناگهان می میرد
برگ زردی شده درفصل خزان می میرد
دل تنهای جگر پاره و بی یار و غریب
نادم و خاسرو بی نام و نشان می میرد...

آمد
بود
خندید
رفت
عاشقانه هایت
را دور
بریز
ستاره قطبی را
نشانه کن
برو
اینجا
دکان عشق
تعطیل است

من غریق غم چشمان و نگاهت شده ام

تشنه دیدن آن صورت ماهت شده ام

در دیاری که دگر دل به شقایق ندهند

عاشق مردمک چشم سیاهت شده ام

با نگاه دل غمگین به دلت می گویم

راوی عشق تو باشم ؛ گواهت شده ام

ح...

نیت عشق بود پاک تر از قطره اشک
ساقیا می بده از خمره خیام‌ و ارشک
عاشقان جامه درندبهر وصال رخ یار
کعبه عشق بسوزد دگر باره ز رشک...

حاصل عشق؛ تو دانی که شود تنهایی
عشق پیری که زند سر؛ بشود رسوایی
مرغ طوفان زده عشق منم؛ کاری کن
عاشقی کن که نباشد دگرت فردایی...