ای خدای مهرو آفتاب
ای میترای بی همتا
من احساسم را
بر روح بلند
با تو بودن
پیوند داده ام
پس بر من ببار
بر شاخه های
نرم خاطراتم
جوانه بزن
تا شکوفه های
عشق
به بلندای مژگان
سیاهت
در باغ
دلم
...

چشمان ترم بار دگر خواب ندارد
سرگشته و حیران تواست تاب ندارد
در انجمن عشق، که من چله نشینم
سازی تو بدادی که مضراب ندارد

...

من مانده ام با
فانوسی از چشمانم
که سو سو می زند
برای دوباره دیدن عشق
در نگاه
عاشق
تو

سرم درد میکند سر درد دارم

از رفاقتهای بی رفیق

از مهربانی های بی دلیل

از نگاه چشمان بی فروغ

سرم درد می کند سر درد دارم

بر بلندی ابدیت صدا

حنجره ام آماس حرفهای ناگفته است

در برزخ سالهای دور

دلتن...

برف پیری بنشست باردگر بر سر من
ساز ناکوک زند باز جهان در بر من
چون چل آمد بلرزید دل و بال و پرم
آن جوانی برفت درد شده همسر من ...