زنی ساده وبی سایه
ازقبیله بهار
عشق درباغزارچشمانش
چهارفصل شکوفه می داد
مهربان بانویی که فرشتگان
چادرهمت را برکمرگاهش
پیچ درپیچ بسته بودند
تا هرگزخستگی را
آری نگوید باهجای تسلیم
سنگین وبا صلابت
رن...
تکیه برزانوهای درخت
نگاهش دربی نهایت
رنج را می بلعید
همچون فانوسی کوچک
در دهکده ای دوردست
که شب را عاصی کرده باشد.
جمشید اسماعیلی...
یوسف!
توازچاه حسادت
به عرش رسالت رسیدی
عزیزمصرشدی
اینکه خواست خدا بود
یا یک اتفاق ساده
چه فرق می کند
مهم معرفت مصریان است
که درچاه افتادگان راعزیزمی دارند.
جمشید اسماعیلی
...
برای چله ی همکارم
بی هوا
ازخواب سنگینِ پاییز
عبورمی کنم
ازکنارحواس دلگیرنارون
بغض های ترک خورده ات را
جمع می کنم
به کنارشعله های آتشِ چله می برم
تا اندکی خیالم گرم شود
ای کاش
کمی ازلبخند های بی...
انیس !
یلدا بقچه پاییزرا بست
بیا دراین تحویل فصل سرد
با آتش قلبت
دوباره گرمم کن.
جمشید اسماعیلی
تبلیغات
