حوا !
توخود می دانی
که من از
این جاذبه ی شبرنگِ چشمانت
خیلی می ترسم
چرا که فریفتنِ آدمی
مکرشیرینِ هزارساله ی توبود
درپشت آن مردمکهای مشکوکت
گویی که تیری شرنگ آلود
درکمان کشیده باشی
جرات نزدیک شدن ...

هوای ملس مهرو
عطرشالیزاردرو شده
بوی علفهای تازه
خاک خیس
تمشکهای سرخابی
بغض شعرهای پاییزی من
پیپچیده در
عطرپونه های وحشی
همه درانتظارقدمهای تو
بی قراری می کنند
وای که سمفونی گنجشکان
دراین عصرنار...

دراین سال بی برگی
با این پاییززمستان زده
وقتی دوست
دست دردست دشمن
دست افشانی می کند
وقتی شراب درقصرشیرین
شرنگ فرهاد می شود
وقتی پشتِ دیوارِهای بی پنجره
با پیچکهای دروغ
بالهای پرنده را می بندند
دی...

سبوی تشنگی ما
خالی شد
باچشمانی پرازخواهش
روبروی دریا
قامت بستیم
درتمنا ی باران
خزراین دریای دلسوز
وقتی
های های
گریه هامان را شنید
همه ی ابرهای تشنه را
صدا زد
تند تند
کشتی کشتی
دریا خالی شد
پیاله...

1#
حجب غوغا می کند
درعمق چشمانت
همچون خوشه ای رسیده
به وقت درو

2#
من تشنه ی سادگیِ آبم

3#
ابرها به میهمانی چشمان تو می آیند
تو داغدار یوسف کدام قبیله ای ؟

4#
دهکده چشمانم ابریست
با چتر به سراغم ...