جهان اتم هایش را در من به ودیعه می گذارد و مرا لایق هستی بخشیدن می داند.کائنات خلعتی گران بها از کربن و هیدروژن به من اهدا می کند مجال موقتی است زیرا بعد از چند صباحی باید یابو یا کرفسی آن ها را پُرو ...

بیا از عشق حرفی زن درین بازار عقلانی
بود امید تاثیری بر این دل های سیمانی
گسل های کویر دل به لطف عشق لرزانند
به آبادی رسد آن دل چوشد از عشق ویرانی
به استقبال عشق آمد خزان با شاخ لخت خویش
نگاه برگ ریزا...

به جام چشم مست خود بکردی آرزومندم
چو مستان خراباتی به جامت عهد می بندم
هوای با تو بودن چون بخارایی است رودک گفت
منم چون نصر سامانی دریغا در سمرقندم
نصاب شهد لعل تو زحد شرع چون بگذشت
زکاتش را نصیبم کن ...

عقل من مفتون رنگ چشم آن شهلا بماند
مهر من در تاب وپیچ زلف آن بیضا بماند
من به فتوای خودم عاشق به دنیا آمدم
پندهای پر گهر بین پشت این فتوا بماند
عشق هیهات است از کبر و تفرعن جان من
خود پسند عشق جانا بی...