آسمان که روبه تاریکی
گذاشت
سیاهی در ما آبی شد
ستارگان با آن همه
ریسمان بافتن
هنوز هم جرات درخشیدن
دارنند
درخشیدن برای تو
اریحا
شعر موج نو
شعر آزاد
#شعر کوتاه...

پلک هایم
بر روی
پلک هایم
گذاشتم

زمستان آمده است
بر روی آب نما های
گوشا گوش
شهر مان
که بوی باغچه های
شهر های مشرقی
نور را میدهد
وتمثیلی از گلوله های
سرخ و سفید برفی که
جاده‌ی۴۴۴۴
را سفید پوش ...

زندگی را همچون برگ های درختان
زندگی کن
به گذشته نچسب همچون برگ درختی که
با قانون جاذبه درختش را رها میکند
بچه پایین می‌افتد
به آینده فکر نکن
مثل همان برگی که در همان لحظه لحظه را زندگی
میکند
در اکنو...

دوباره ناگهان کتاب روحم راگشودم
وبا روح نجواگرم به کتاب خانه ی زندگانی روحم رفتم
آنجا پر از ایستگاه بود
ایستگاه اول عمرم کبوتر ی سفید رنگ بودم
که هر طلوع در شاخساری مینشست
و آوازی از زندگی س...

کنون این چنین در بی زمانی پیغام میدم
تو در لحظه در بی زمانی یک نام میدم
گرت باشی با من در این لحظه حال
تو را میبرم در این بی مکانی آن را در لحظه انجام میدم
اریحا...