زیباترین پارادوکس
دنیا چشمانت است
شب سفید دارد
وماه سیاه...

چند وقتی میشود که
اجاق شعرم
کورشده است
و واژه ها اعتصاب کرده اند
اما میدانم
سرم را که بر سینه ات گذارم
با هر تپش دلنواز قلبت
ترانه ای در دفترم پدید می آید
که آواز ش حتی
به گوش سهراب و فروغ هم میرسد
و...

میگریزد اشکش
گونھ ھایش خیس است
قلب او اشفتھ اس
در خفایش مردست

مینویسد دستش
میگریزد واژه
ز دلش بر چشمش
یادش آمد آخرین دیدارش

واژه واژه بارید
تا خودش شعری شد
با نوایی واھی

کھ درونش شب است
خوابی از بی...

دلم مانند دریا بود
اسیر و طالب راه بود
زدی لبخند به این عاشق
ولی انگار حاشا بود
***********
نگاهت درد بی درمان
دلم در کوی تو حیران
مشخص شد که این مقصد
شدم در عشق تو مهمان
***********
شدم لیلای دیوانه
...

تا کی دھان شعر ھایم را ببندم
تا از تو نگویند.
دل من ھیچ
ولی مگر میشود
جلوی این واژه ھای عاشق را گرفت
این ھا عمری با شعر چشمانت
ھم آغوش بودند
بااستعاره ھای بی قرارم
که صدای ھق ھقشان بلنداست چه می کنی ؟...