دیدم من آشنایی گویی غریبه تر بود

اشعار بر لب او خشکیده بود و تر بود

احوال خویش گفتم با بلبل گلستان

هر روز چشم مستش بر حلقه های در بود


رضااحمدپور ...

می زند پیک دلم بر تارهای حنجره

اشک جاری می شود از شیشه های پنجره

غصه های هر شبم از گام های فاصله

عشق زیبا می شود با قطعه های خاطره

رضااحمدپور ...

گناه عاقلی اینست که جز منطق نمی بیند

مگر کور است دل و چشمت که این عاشق نمی بیند

میان کعبه و قلبت به جز لَحم و حَجَر فرقیست

که جز عاشق ز معشوقش کسی لایق نمی بیند


رضااحمدپور ...

آمدی و غزل از غصه رهاخواهد شد

درد ما از غم عشق تو دوا خواهد شد

آمدی و همه شب در پی فکریم و خیال

شب بی عشق کجا غصه کجا خواهد شد؟


رضااحمدپور...

رفت و من همدردیم با عکس بر دیوار شد

عاقبت آن خانه بی او بر سرم آوار شد

رفت و تنها مانده ام در کافه های بی کسی

نام او در فال من بار دگر انکار شد

می زند موج‌‌‌‌ِ نگه بر صخرهای خاطرات

موج و دریا ...