حیف این عالم مستی نشوم عاشق دوست

درک عشق بی مثالش ترک این عالم از اوست


رضااحمدپور

لاله در بذر کند بغض و نگوید هرگز
باغبان خسته و آشفته نجوید هرگز
پنبه درگوش کن از خسته گلو با پنبه
برتو و دشت تو لعنت که نروید هرگز

رضااحمدپور ...

بهاری از زمستانم به جا مانده اگر خواهی

نهالی تازه بنشانیم بدون کینه و آهی

مرا مهمان ساغر کن اگر می ساغر اندازد

صدا کن اسم من جانا بدون علتم گاهی

مرا دریا چه حاصل بود اگر صیاد من باشی

ز تُنگ ...

ربنای تو در این کوچه گلوگیر شده

شعر حافظ ز نبود تو چه دلگیر شده

من‌که مدهوش نوای تو شدم

مرغ باغ ملکوتم ز تو تفسیر شده


رضااحمدپور

تقدیم به خسرو آواز ایران استاد محمد رضا شجریان
...

ز عشق تو چگویم که شود آرایه بی معنی

لِماذا تطمئن قَلبی که من عاشق شدم یعنی

رضااحمدپور