بودم به خواب غفلت اندر زمانه گویا

آتش زدی به جانم، یکدم اشاره گویا

دادی بشارتی تو بر من در این زمانه

گفتی بکن مدارا، کم کن گلایه گویا
...

بر بام دل نشست و همچون ستاره تابید

بر چشم دل نشست و مانند هاله تابید

گویا که یک فرشته در طالع رُخم بود

گفتم که او بداند، نوری به سایه تابید
...

تا به کی سر به گریبان تو باشم نفسم

من به فرمان خدا آن تو هستم نفسم

بیش از این تاب نیارد دل من بهر فراق

رخ نما چهره نما دلبر جانم، نفسم
...

چون بی خبری، به یار ما دلبستی؟

هشدار تو را، که بر هوا دلبستی

گویم که چرا ز ما گریزان شده یار

غافل تو مباش، که بر هوس دلبستی
...

چای سرد و بغض درد و یک غم هجران بدوش

شعر تلخ و اشک مرد و یک غم دیگر، خموش

نم نم باران ببارد، غصه و غم را بشوید از دلان

عشق را جاری کند در دل، بشنوید سازش بگوش
...