تا ابد با دل بجنگم در فراق و هجر یار

اشک دل جاری کنم، باشم به فکرش بیقرار

بسته ام بار سفر، دیگر به پایان آمده

وقت دل کندن ز دنیا بهر ما این آمده

دست و دل شستم وداع کردم ندانستی دگر

خط آخر، سطر آخر اینچنین آن آمده
...

هزاران بار با یادت چه صحبت ها به پا کردم

نشستم در بر عکست چقدر غوغا به پا کردم

کمی از عشق سخن گفتم، کمی یاد سفر کردم

به یاد تو درون سینه ام آتشفشانی را به پا کردم
...

نوش بادت نوش بادت، جان ما

خون ما خوردی، بزن پایان ما

با تو ما از دل سخن گفتیم، حیف

این تو ای، آلام و زخمِ آن ما

گفتم به خدا کین چه سبب بود نمودی

بر حال دل ما که چنین غم تو سرودی

گفتم ز فراقش چه کنم، گفت : عجولی

گفتم ز غم دوری یار، گفت : صبوری
...