درودها!

تنها، قلم به دست، کناری نشسته ام
در دفترم غزالِ غزل راه می رود
روی تو در خیالم و نم نم پلنگِ دل
دارد برای دیدنِ آن ماه می رود

تا می نویسم از غمِ پنهانِ سال ها
قوی سپیدِ خاطره بیدار می شود
بر...

درودها!

دشمن پنهان‌ِ انسان، آفتِ ایمان غرور است!
علّتِ نابودیِ شخصیّتِ انسان، غرور است!

قرصِ ایجادِ کدورت، شربتِ بی اعتمادی
عاملِ مرگِ دل و جان، دردِ بی درمان غرور است!

عاقلی می گفت روزی این حقیقت ...

درودها!

آسمانِ شهر صاف و چشمِ من، بارانی است
برکهء متروکِ قلبم، باز هم توفانی است!

چشمکِ خورشید، می‌پاشد به دنیا زندگی
جانِ من تاریک و او، در حالِ نورافشانی است

باز بازی می‌کند، بازی که پر را کرده ...