گرچه آرامم به ظاهر، کوه دردم، ماه من!
آتشی از عشق تو در سینه دارم، ماه من!

عکسِ چشمانِ تو بر لوحِ دلِ من بسته نقش
می برد گاهی زدل، صبر و قرارم، ماه من!

روزها یاد تو و شب خاطراتت با من است
روز و شب ر...

عشقِ من و تو حاصلش افسردگی بود
سهمِ من از دنیای تو سرخوردگی بود

آن گل که با بادِ بهاری عشوه می کرد
پایانِ کارش عاقبت پژمردگی بود

من زنده رودِ اصفهان بودم ولی آه
آخر نصیبم خشکی و دلمردگی بود

هرچند د...

زندگی چشمِ مرا بر واقعیت ها گشود
گرچه دیگر راهِ برگشتن برایم بسته بود

کاش می شد رفت و در دامانِ دریا غرق شد
غرق دریایی که آغوشش گشوده رو به رود

دلخوشم تنها به اینکه مرگِ تدریجیِ من
عاقبت سر می رسد ر...

عالم شده غرقِ شور و نور و برَکات
از حُسنِ قدومِ قبله گاهِ حاجات

میلادِ دو نورِ سرمدی آمده است
بر احمد و بر جعفرِ صادق صلوات

#جواد_امیرحسینی(مهراد)
...

کی شعر تر انگیزد، خاطر که حزین باشد
کی در هیجان آید ،آن دل که غمین باشد؟

چون در طربش آرم، این پیکر فرسوده؟
کز جور زمان عمریست، با مرگ قرین باشد

یک لقمه به ما دادند، با خون دل آغشته
انگار که ذاتِ م...