دل را به دل تو دادم و رد کردی
یک عمر به من تو ظلم بی حد کردی

از من که گذشت و روزگارم طی شد
ای عشق! فراموش نکن، بد کردی

#جواد_امیرحسینی(مهراد)
۱۹ آبان ۱۴۰۲...

دلم روشن ز چشمانِ سیاهت
فدایِ صورتِ مانندِ ماهت

شبِ سردِ دلِ من را سحر کن
دوباره صبح و خورشیدِ نگاهت!

#جواد_امیرحسینی(مهراد)
۱۸ آبان ۱۴۰۲...

چندیست دلم دوباره عاشق شده است
احساس ولی اسیر منطق شده است

آن صندلیِ خالی و آن کنجِ اتاق
در غیبت تو آینه ی دق شده است!

#جواد_امیرحسینی(مهراد)
۱۱ آبان ۱۴۰۲
...

با دلِ حسرت کشم، هر شب مدارا می کنم
سوزِ دل را با سرشکِ غم، مداوا می کنم

چون کبوتر، زخمیِ صیّادِ دهرم، روز و شب
آسمان را از دلِ زندان، تماشا می کنم!

سهمَم از پروانگی، یک پیله‌یِ پیچیده بود
خواب دیدم...

دل پر از درد است و دلداری در این کاشانه نیست
خانه بی مهرِ رخِ جانان، به جز ویرانه نیست!

خشت خشتِ خانه گیرم از طلا باشد، ولی
بی حضور دوست، زندان است آنجا خانه نیست

خانه‌یِ پر مهرِ من، آماجِ دیو و دد...