(ا) ای که از زلف تو ایام پریشان دارم
(ب) با همه مهر و وفا خانه ویران دارم
(پ) پرتوی روی خوشت کرده چنان مجنونم
(ت) تا ز دیدار رخت حالت حیران دارم
(ث) ثلث زیبایی ات ای ماه ندارد همه کس
(ج) جان ما گشتی و...

عمری از یزدان تو را جانا تمنا کرده ام
از همه خوبان تو را ای مه مجزا کرده ام
نیست باکی گر برانی و جفا با من کنی
جان خود را بهر هر دردی مهیا کرده ام
چون نشان دارد رخ گل از رخت دلدار من
در فراقت در چمن گ...

من تو را از همگان بیش و فزون میخواهم
بیشتر از خود و تا مرز جنون میخواهم
نیست حدی که بگویم مثلا تا به فلک
زان که از کون و مکان بیش و برون میخواهم
نشود کم ز سر موی تو تاری حتی
دشمنت در غم و افتاده زبون ...

از تو زیباتر نباشد در همه عالم بدان
بر همه خوبان امیری دلبر ابرو کمان
وه چه زیبایی و دلبر ای پری آسای من
داری از حوران جنت بهر من صدها نشان
قد رعنای تو دل را میرباید از کفم
ای که سرو قامتت را کس ندارد...

خواهم ز پی عشق تو زنار ببندم
زنار وفا بر سر بازار ببندم
زان دیده چون باده که داری تو نگارا
پیداست که ره بر دل خمار ببندم
با مستی و بی خویشیت ای ماه دلارا
چونان دهن مردم هوشیار ببندم
آنسان زده ای خیمه ...