من همانم
بُهت سنگینی که پشت درب‌ها جا مانده بود

تو، نغمه یک بلبل آوازه خوان در دشت دور

من، همین رویای غمگین نشسته در امید

تو، همان دلتنگی دوری از آن سودا و سیب

من، همین حوای جان فرسوده از خاک و خ...

بخوان مرا ز چشم‌های بی فروغ

ببر مرا به عمق جاودانگی

بدان که از کنار لحظه‌های تو

نمی‎‌رسد که دست من به خستگی

کدام کوچه از تو دور بوده است

که این چنین نشسته‌ام به تشنگی

به جان پر ملا من نشان شده
...

شعله‌ای رقصان بود

با نگاهی گیرا، تو به چشمان دلم خیره شدی

نگهت آن دم از آئینه جانم که گذشت

بازگفتم: آتش!

که مگر عشق همان مستی بی پایان نیست!

بر مجنون بنشینی و غمت کم باشد

پس چرا شعله به دامان من...

نُت به نُت افتاده‌ام از زندگی

شور شعر از دست دادن مشکل است

نیمه شب در قصر بی امید دل

چشم به راه یار بودن مشکل است

غرق زیبائی آن چشمت شدم

زین سبب تکرار آن غم مشکل است

بی تو این دستان لرزانِ منُ

...

من از بغض جهان هیچ نمی‌دانم و می‌پندارم

زندگی در پس چشمان تو مأوا دارد

زندگی سر به سر از روشنی روی تو می‌خواهد گفت

هر طلوع

هر غروب

در گرفتاری زلف تو به خون آمده است

زندگی کنج لبت

زندگی گوشه لبخ...