تا طفل که آمدش به دنیا
تا چشم گشود به دار دنیا
با گریه و دیدنِ حقایق
فریاد بزد به رویِ خالق

حکما شده اشتباه دراینجا
ما را به غلط نشاندن اینجا
آخر که ز چیست شر دنیا
این چه بشریست بهر دنیا

انسان همه...

تو با ناخن کشیدی، گلِ خورشیدم را
که در این پهنه آبی...، پراند ، عمرم را
زندگی قصه یِ تلخی..... و نامردی ها ست
هر کسی آمد و تیغی... کشید قلبم را...

محفلی صاحب نظر، همه دارای اثر، بحث در گردش این دوران بود
پیری دانا و خطیر، سخنی گفت عبیر، همه ی هوش و حواسِ ها بربود

گفت: هان روز ازل، همه چیزش، همه جا، چرخه بی پایان بود
آن ز شیطان رجیم، که ز عشقش ...

شعر گویم ز بهر مادرم
آن که شاه است و بعدش خواهرم

(ای مادرم ای دلبرم
ای بهترین آوای من
زیباترین رویای من????
ای ماه من ای شاه من
ای شادی روزهای من
ای کهکشان جان من????
ای کاخ من ای باغ من
ای همدم اسر...

عاقبت این جانِ من ققنوس شد
باز..... آن معبودِ من، فانوس شد

ابتدا مرعوب.... شد، این جان من
فکرها در ذهن من، کابوس شد

شعله بر جان می کِشید، ققنوس وار
پیلهِ یِ جان بَر کَنم، طاووس شد

وآنچنان مست و ...