وآنچنان مست و خرابم که دل میخواهد
پر کشدم از قفس جان به جان باز آید
آمد آن باد صبا باز جوان بر پا شد
زین نهان شد نشان باز جهان بر پا شد
حال چنین گشت کزین مست به مستانه رسید
حالتی رفت که صحت به افسانه رسید
بی سبب نیست که این دل حریصانه توست
عالمی گشت به شمع و چو پروانه بجست
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 08 بهمن 1401 21:30
!درود
علیرضا خسروی اصل 09 بهمن 1401 18:48
خیلی زیباست استاد
محمد مولوی 12 شهریور 1402 00:04
درود برشما
تولدتان مبارک