آنگونه شکستم که خودم را نشناسم
در هر اثرم نیک بدیدم تویی تو
دل کندم از آن قصه تلخی که شنیدم
آن غصه شیرین که سوزاند تویی تو
با دست خودم بار و بنت را گره بستم
تا نرم شود بیم فراقی که تویی تو
راهی شده ای...

خوآبت را دیدم
محبوب من؛
روشنایی آفتاب؛
ثمر داده سراسر درد و بی تابی
نهال هجر تو ما را؛
صلای تو به خجلت می کشاند
آوای باران را؛
چه خاکی کرده بود
چشمان تو اورنگ علیا را؛
و من بوسیدمت
ای جان، چه شیرین و ...

درمانده قله های نفسیم و عجب
بی ثمر در پی فتح ذُروه ی توچالیم

لقمان مداین Loghman Madayen

من اولین باری که دیدمَت
عاشقَت شدم،
اون وقتا یه دختر بچه شیطون بودی
با کلی ناز و غمزه،
هیچ با خبر نبودی
که چه بلایی بر سر راهَت افتاده،
زیر چشمی، شش دنگ،
حواسم‌ را به تو می دادم
و تو در بی خبری ات
خو...

بیسُتون اشک های فرهاد و حوالی حجاز، پوران ابراهیم
هرکجا قربانیان عشق، روایاتی ستُرگ دارند..

لقمان مداین Loghman Madaen

عید قربان مبارک...