وقتی که شاعر از غمی افسرده باشد
گلواژه‌های شعر او پژمرده باشد

دیگر چگونه به بهار امید بندد
وقتی که باغش را خزان آزرده باشد

از هیچ چیزی در جهان ترسی ندارد
فردی که عشقش در جوانی مرده باشد

آتشفشان سوغ...

تویِ خاطراتِ من چی می‌خوای؟
تو که هر لحظه یه رنگی هستی!
برو هر جا که دلت آرومه
پیش هر کی که بهش دل بستی

روزی که می‌رفتی فکرت این بود
بری دنیا رو بدست آوردی
پا گذاشتی روی هرچی که بود
چیزیم بجز شکست...

تا بود شکستند دل و دست و سرش را
تا حرف کمک شد همه بستند درش را

هنگامه درد و غم و روز بد او هم
خم کرد تماشای رفیقان کمرش را

کاری که نکردند شود درد وغمش کم
ای کاش نمی‌سوخت برادر جگرش را

می‌خواست کمی ...

"باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟"
گویا که عرش حضرت حق ،از عزا خم است

زنجیر و طبل وسنج و علم مویه می کنند
"باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟"

از عرش و فرش شیون و ماتم به پاشده
"گویا ...

همهٔ عمر به دنبال رفیقی گشتیم...
وقتِ آن است به آغوش خدا برگردیم
#احمدصیفوری