«اوجِ اشکِ موج»
از خزر/شیرماهی ما+زن+در+آن
تا خلیج گل+د+آن
کشیده شدم
به گردنت,آویز+آن
آوای مواج آشفته گریز+آن
حیران
هنوز تاب می¬خورم
بر گیسو+انت
بالای چهار پاره¬ای از پاره پاره ی شعر
که دیگر چهارپایه ...

کابوس ملوس عروسک

درودها بر مهر بانوی خودم
معشوق جناب جهان ایران
بسی حظ بردم از زعفران کلمات شیرین بر لبانت
هر چند که برای ما ضعفِ+ران های بی استخوان
اینگونه نوشته می شوند
عده ای تماما ران! همان وی+...

از کجا تو را بجویم
جوی جاری چشم هایم
از جود وجود جاری ات
تا شلق شلوغی های باقی ات
ساقی ات کیست
که این قدر نیست
بر تن عریانی تن هایی ات
تو چگونه هزارگانه یگانه ای
تو چگونه از پایان
وسط کتاب را باز کرده...

مسیر حصار بسته ای
در هم می شکند دم+آدم
به این "بودنم"
بُو من بودم و نَم تو
دِ دال و مدلول تو
دم دم دادم و دردم تو
دِ داد وسطم درد می کند
چنان که الف شده ام
یِ یِ یار آخرم تو
دست خالی قلبم را زبانم
ای...

پر پروانه ها را بستند
به تارهای عنکبوت
تار تار موهای پروانه ها
طناب دارتان می شود
پروانگان خوردید
عنکبوت وار تار
فکر کردید که بردید
به همین زودی ها
بر پا می شود جشن آبادی ها
بر باد می دهد خانه هایتان ...