شب ها گر به خواب خودت  زر می بینی
نیکی کن که هر چی کردی می بینی

آن خدا که هم فکر داد هم هوش
با خبر باش هستی ات از آن اوست

آن خدا هست که زمین است و زمان
آفرید هم جان هم هفت آسمان

گر بخواهد نه تو ه...

کس در این شهر مرا شکل او دیوانه نکرد
گفتمش دیوانه ات شدم باور نکرد

گاهی شهرو گاه من در خانه ام
گاهی سر خوش گاه کم دیوانه ام

گاهی غرق در گناهم گاه پاکم بی ریا
گاهی مانند فقیری بی کس بی لانه ام

گاهی چون سلطان دوران بی خود مستانه ام
گاه مانند غلامی در خرابات خانه ا...

تو از دل شکسته ویران افغانی چی می دانی
تو از بغز دل خونین افغانی چی می دانی
گر این افغان نالان است به هر جا زار گریان است
تو از دوری دل یک مادر افغان چی می دانی
اگر افغان ویران است دلش خون به زندان...

گذر کردم ز یک شهری که نامش جهل بود
شهر تاریک ویران ملت اش در قفر بود
یکی در خاک خون بود دیگری مهمان گور
یکی خنجر به دست دشمن بشر بود

...