از شعر بیزارم، از شاعران بیزار
از واژه و حرف و دفترچه و خودکار
از عرضِ بی عرضِ موهومِ تک بیتی
از خواندنِ نثرِ مکروهِ پُر تکرار
از شخصیّت‌‌سازی در شعرِ نیمایی
از فرمِ الفاظِ مصنوعیِ اشعار
از شکل...
در من هرشب، سَرِشب
آدمی به‌نامِ تو
با اقامه‌ٔ تب
نه به‌ترتیبِ قدِّ دست و پا
تاتی تاتی با سایه‌‌اش
از جنگِ جهانیِ مجادله‌ٔ عقربه‌ها
با معاملهٔ صدمجهولیِ مبادله با میزِکار
مرخص
از هاشورِ پله‌ها ...
سرگیجـه گرفته کودکِ رفتارم
در محبــسِ زندگی دلِ سربارم
در دامِ غم و غربتِ آدم‌خوارم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مردانه بیا مرا ببر مرگِ عزیز
لطفاً فوراً
ــــــــــــــــــــــ...
صفرایِ سفره
بی عرضِ اندامِ عطارد و زحل و زهره
خالی از حتّیٰ خُرده‌نانی بی نمک!
پشتِ پِت پِت سوتِ پایان
پایِ پتینهٔ پینهٔ چپ‌کوکِ دستِ پدر
لابه‌لایِ رنجِ پنج شاخه‌ٔ انگشتانش
ساخته لانهٔ بی دا...
تُوتَم!
ای آرمیدختِ گل‌اندیشم
سربسته می‌گویم:
در پیشِ چاله‌چشمِ نامردم
شانه نزن دیگر به مویِ مویهٔ شعرم
زیرا مقدّس ماهِ پروین‌ذات
هابیلِ دل در حصرِ قابیل‌ست
دلّالِ سارق‌کیش بسیار و…
وارستگی تع...
تبلیغات
