آسوده باش این دل نمی گیرد بهانه
برگشته از رویای تو دیشب به خانه

من هم برایش استکانی چای بردم
کَندم تو را از ریشه هایش دانه دانه

با سبک نستعلیق رقصیدم برایش
اشکی چکید و خاطراتت شد روانه

یادش بخ...

غم می خورم لباس دلم تنگ می شود
تو نیستی و خانه چه بی رنگ می شود

موجم که خواست تا بزند سر به ساحلت
دیدم که بخت بد ،دلت از سنگ می شود

آنقدر در خیال تو را می کشم نفس
در جای جای سینه ی من جنگ می شود

در...

سکوتِ سنگیِ ساحل بگیر در بغلم
بگیر بین دو بازوت سیر در بغلم

شبیه ماه کسی نیست در حوالی من
مگر ستاره ی روشن ضمیر در بغلم

قد کمانی من را ببین و محکم باش
درون چله دی مثل تیر در بغلم

گرفته بوی لباسم تم...

زل زده نانی گرسنه
به دهانِ لنگِ کودکی
که زیر شولای خیابان درد می فروشد
وکنج سگرمه های جیبش ،تار

بر کوله ای که بر شانه اش
جوش خورده
جیغ می کشد پیغمبری ،
تابوت خالیِ قرص های کفن پوش مادر
و کفش های ش...

با لحن شانه هایش
قول داده بود
قبل از یائسگیِ باران
میانِ ترعه ی بازوانش
با کلکی ساده
بشکنیم
قرق عشق را

و شانه به شانه ی پلک هایمان
با خواهشی معلق در مردم
نفس بکشیم
تمام جغرافیای بودن را
و گاهی......