تولد یعنی...
تو در آغوش وطن
زاده شدی با گریه...!
پس تو فریاد بزن مام وطن...
سبزی آغوشت کو
گرمی خورشیدت کو
مهر ورزی ات کو...
آن کبوتر چرا در قفس تنهایست
گل گندم چرا در بند است
کو برکه ی تنهایی عشق......

مرغک دل...


دوش در نغمه ی خود مرغ سحر
خواند بر عالم و بر دهر و زمان
کین نباشد روا بر دل من
ترک محبوبه ی شیرین دهان
مکنید عیب من بی دل را
کی توان دست کشیدن از جان
ای بسا گوش سپارید از دل
می کشم ناله و...

بهار
عطر
خوش زندگی
آمدنت
شاد باد...

دخترم مویش پریشان شد
میان باد تند و سرد پاییز..‌.
در نگاهش حسرت و آه
از چه رنجید... از که بد دید..؟
از چه چشمان سیاهش
مثل برگ زرد پاییزی فرو ریخت...
از چه دیگر دل به بیداری نداد...
از چه اینگونه غری...

جهان من چه آشوب است
جهان من چه پر بلواست
یکی در دام عشق گیر است
یکی در بند اعدام است
یکی بر قله ی حکم و عدالت ها
یکی چشمش به میزان است
یکی در حسرت یک لقمه نان مانده
یکی رویای آزادی به سر دارد
یکی در ز...