مرتضی چون رفت دیگر از جهان خورشید رفت
نور عالم تاب بود او آمد و تابید رفت

گفت فردی کشته شد حیدر به نخلستان او
فکر می‌کرد از عبادت آیت توحید رفت

او شب هجرت به جای مصطفی خوابید ، او
پیکر است او سر بود...

منم دلداده و دلدار روضه
بود جانم به تن از کار روضه

اگر اعمال ما گردد مجسم
قیامت می‌روم دیدار روضه

خدا را من قسم دادم که وقتی
بمیرم من شوم تکرار روضه

به اشکی می‌شود خاموش دوزخ
که ناز شصت این معما...

کیستم حرفی زنم این قول قول صائب است
قهرمان عشق بر گردنفرازان غالب است

آن که از دل مرتضی را دوست دارد عاقبت
شد هدایت ورنه قطعا در قیامت ناصب است

کل دینم حیدر است و بر خلاف دیگران
شکر حق گویم که او ما...

هر شعر زمانی که ندارد سر و سامان
ابیات بود بهر علی کعبه عرفان

آن کس که سماوات بود مست ولایش
معبود شدن هست سزاوار خدایش

میزان عمل اوست در آن سنجش اعمال
بابای یتیمان شده در معرکه قتال

مالک سر پانصد ی...

مست حسن منم که این جان به فدای مادر است
سوی بهشت می‌رود هر که گدای مادر است

سوی مدینه مایلم خانه اوست منزلم
وقت نماز شد ، دلم قبله نمای مادر است

کشته شود زنی جوان لال ز این ستم زبان
دید علی حسن در ...