مریمانه (۳۵)

ای تراشیده شده روح و تنت از مرمر
قلبت از آینه‌ها و بدنت از مرمر
گل سرخ لب تو فکر شکوفا شدن است
خوش بهاریست شکوفا شدنت از مرمر
بهتر از مرمر دندان تو پیدا نشده
سنگ چینی شده حوض دهنت از مر...

مریمانه (۳۶)


با خود به زیر خاک برم آرزوی وصل
در زیر خاک بی تو چه خاکی به سر کنم.....

مریمانه (۳۵)

نه درختی نه چشمه‌ای نه بهار پس چه هستی که مهربان هستی؟
بوی باران و کاهگل داری لوتی و مشت و پهلوان هستی
سنتی زنده می‌کنی دل را مثل تصنیف‌های مرضیه
مثل من دلسپرده و دلکش مثل من عاشق بنان ه...

مریمانه (۳۴)

روی آن شیشه تب دار تو را « ها » کردم

اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم

شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد

ش...

مریمانه (۳۳)

قصـــه با طعــــم دهان تو شنیـــدن دارد

خــواب،در بستـــر چشمان تو دیدن دارد

وقتی از شوق به موهای تو افتاده نسیم

دست در دست تو هــر کوچــه دویدن دارد

تاک، ازبوی تَنَت مست، به خود می...