ای که توئی جان و تنم آنی که فدای تو منم
با دل ما چه کرده ای مهر تو آرام دلم

ای جان و دل بس ای حسد بس صبر کن
در دلت بر دیگری این فکر خوب را سر کن
چه عاید بر تو باشد دانی حالش خوب نیست
کاش بدانی حال او بد حال خود هم خوب نیست...

تفکر های بد را یک جهانی رنج دیده
که رؤیاهای شومُ درهمی را خواب دیده

بفهمیدند و آلوده بکردند کودکیمان
که هر روز گیر دردیم،گیر آن تصویر دیده

که آن چشمان معصوم این نفهمید
ولیکن عقل بشد کامل درون طفل بچ...

شبی مستم به ره رَستم
به از خواب و که تن خستم

به نهری خوش صدا ،سیما
شکوفا شد دل آن رؤیا

قلم دستم نویسا شد
که یک آن این به یادم شد

تو را ای یار چه من کردم
چه سامانی به تنگ کردم

که این دنیا ز شاهد ...

ای یار که ز عشقت سوختم
ز نبودت به دران چِشم دوختم

بدانستم که این عشق مرا جان سوز است
اما به خوشی بر آتشش افروختم