از عقل نه؛ از عشق بگو، از باران
هی کوزه به دوش و تشنه و سرگردان!

هرگز کسی از سراب سیراب نشد
از بسترِ تشنه، کوزه را برگردان!...

سربازها به صف! سربازها به پیش!
با اسب و فیل و رخ، با ساز و برگ و بر
حکم است: «شاه را باید نجات داد
از ورطۀ سقوط، وز خطّۀ خطر»
شیرین تر از عسل جز مرگ سرخ نیست
یارانِ بی زره! مردانِ بی سپر!
از عرصه، یک ...

مرا از من، از این دنیا بگیرید
از این شب های بی فردا بگیرید

من از بیهوده ماندن می هراسم
شهیدان ! دستهایم را بگیرید
...

به: درویش ترم چهارم
به شعله تا نزدی: «سوختم، مُذاب شدم»
مگو که: «ناسره در من نماند و ناب شدم»
فریبِ صاف‌ضمیران هنر که نیست، چرا
هزار نقش پریشان زدی بر آب: «شدم»
چو گل بیا و در آتش‌سرای خار بسوز
سپس بگ...

هر جایِ زمین جنازه، هر جا مُرده
دنیا: نَفَسِ بُریده، در جا مرده

شاعر امّا هنوز بالا می‌رفت
از شانۀ واژه‌های در ما مرده!
...