چشم گرداندم و دیدم دختری خوش آب و رنگ
با دو چشم و ابروان و گیسوی ناز و قشنگ
آمد و با خنده های ممتد و پر شوخ و شنگ
چشمکی بر من زد و بگذشت مثل یک فشنگ
گفتمش کیستی ای دختر رعنا و قشنگ؟
گفت توب...
آه از آن روزی که به چشم دیدمت
عزیز مصر که نبودم ولی خریدمت
با آن که دستم به بالا نمی رسید
جَستم و از درخت عشق چیدمت
حسین ستوده
...
در این زمانه گرچه عابد نیز بی دین می شود
این زندگی سخت اما با تو شیرین می شود
دل هر چه هم بر این دیار سخت بدبین می شود
این آسمان درد اما با تو رنگین می شود
حسین_ستوده...
آیا کسی هم درک کرده معنی پُر درد را ؟
یا که دیده اشک های بی شمار مرد را؟
یا گرفته دست های نا توان و سرد را؟
یا چشیده طعم تلخ خنجر هم درد را؟
حسین ستوده
...
دل ، چو می افتد به یادت، مهربانی می کند
عقل هم، همراه با دل، خوش زبانی می کند
گو چه داری در وجودت، یار خوش سیمای من؟
زانکه روحم این چنین با هر نگاه تو تبانی می کند
حسین ستوده...
تبلیغات
