دیوانه ام ز من کسی کار ندارد
افسرده ام ز من کسی یار ندارد
ویرانه ام ز کوچه های خاطرات
افسانه ام ز من کسی دار ندارد
ایمل حکیمی
...

چند سال است که من خرق تو شدم
دیگر چی کنم که بهر تو بی پایان است
ایمل حکیمی

از فراقت بی پرو بال شدم ای نازنین
یا که بالم پر ندارد یا که افتادم زمین
ایمل حکیمی

حکیمی رفته بسیار دور ز پیشت مادرم
من نمیتوانم بیایم تو بیا بر سر قبرم مادرم
رفته ام زیر زمین بسیار سرد و تاریک است
لحظه ای مهر محبت گرمی آغوشت را بیار مادرم
ایمل حکیمی ...

در جهان آب و گل هرگز نمی‌گیری قرار
چون نسیم از کوی او بر میان افتاده‌ایم

ما ز خودبینی به چشم ما نمی‌آید به چشم
در نظر ما را چو مغز استخوان افتاده‌ایم

بر سر ما‌گر نباشد سایه بال هما
بر سر راه طلب ...