آوار میشه رو سرم واژه
گاهی شبا خواب از سرم میره
از آشیون ِ چشمهای ِ من
خواب ِ پریده ، مرغ ِ دلگیره

مرغی که جَلد ِ آشیونم بود
پَر میزد از چشمام رَد میشد
با رفتنش رسم ِ شکستن رُ
با بیوفایی ها بَلَد می ...

آمد شب و جوهر از سَرِ خودکارش
یک قطره چکاند آسمان شد تاریک
این تخته ی لاجوردی قیر اندود
می داد نشان مَهِ نَزار و باریک

خودکار به دستم است و اینک خواهم
بر صفحه ی پاکِ آسمان بگذارم
رویش بِکِشم رُخِ...

سرد است هوا نگاه تو جان بخش است
آن چهره ی همچو ماه تو جان بخش است
این شهر تمام مردمش مایوس اند
آغوش تو و پناه تو جان بخش است

**********

ژرفایِ نگاهت از جنون لبریز است
تاثیرِ دو چشمِ تو ، چو تیغِ تیز...

بر خلاف ِ رود ِ جاری میزنم پارو به آب
تا در این جبر ِ زمان راهی به جایی وا کنم
یکّه و تنها در این آوردگاه زندگی
می زنم پارو که شاید رود را دریا کنم

***********

با شب ِ گیسوی ِ تو یلدا نمی خواه...

قلبت همه سنگ است
مانند ِدیواری
با ما از این به باش
زیبای ِ تاتاری

چنگیز ِ بیرحمی
تیمور لنگ ِ توست
کوهی که از سرهاست
محصول ِ جنگ ِ توست

جام ِ شراب ِ تو
خون ِ رزان دارد
این خون ِ پُر نفرین
زخمی گزان د...