هر چند که دورم ز تو اما گله‌ای نیست
در قلب تو باشم که دگر فاصله‌ای نیست

هر روز و شب از وصف تو ای عشق‌ نوشتم
جز از تو نوشتن به خدا حوصله‌ای نیست

خود خواسته‌ام واله و شیدای تو باشم
گیرم که بمیرم ز غمت...

چه کس جز تو مداوا می‌کند حال خرابم را
چه دردی می‌کشم بی تو، بیا کم کن عذابم را

شده اسباب زحمت اشک‌های بی سرانجامم
بیا و لااقل با خود ببر چشمِ پر آبم را

دل از من برده‌ای و باز هم از من طلب‌ کاری
تو ر...

ای عشق که در سینه‌ی ما رازِ نهانی
از حال کسی که شده دیوانه چه دانی

از روزِ ازل خلق شدی تا دل ما را
پیوسته به هر سو که بخواهی بکشانی

اعضای تن ما شده آمیخته با تو
هم چشم و سر و دست و دل و گوش و زبان...