خدایا نگاش کن چجوری میادش.
منو کشته اون صورت ناز و ماهش.
نمیدونه انگار دلم بد میخوادش.
تا هر جا که باشه با چشمام میپامش.
نمیدونه چشماش عجب حالی داره.
صداش جنس ارامش خاصی داره.
نگاش وای نگو دل واس...

از تو میگیرم سراغ.
از همان یار قدیمی که تو را دادت نشان.
گفت این بانوی پاکیست و پاکیزه سرشت.
میتوان آن را برای زوج و زوجیت گرفت.
زیر چشمی نگهت میکردم.
نگهم با نگهت چندی به طول انجامید.
از سر شرم سر...

عاقبت روزی به او خواهم گفت.

که چرا عاشق چشمان سیاهش.

آن صورت ماهش.

آن ناز و ادایش.

آن گوشه ی چشم و نگه دلربایش، شده ام.

اگر آن لرزش دست و تپش قلب و نفس تنگ امانم بدهند. ...

غرق تنهاییه خود بودم که،
که نگاهم افتاد.
به همان چادر مشکی.
به همان صورت زیبا.
به همان قامت رعنا.
که از ان دور دلم را لرزاند.
تپش قلب من انگار به هزارن برسید.
سخت تر شد نفسهام لرزه به دستان بر...

من به تنهاییه خود داشتم عادت.
که تو از فاصله ی دور نزدیک شدی.
اندکی مکث نمودی و کمی عشوه و ناز.
و چه آسان دل دیووانه ی ما را بردی.
خنده ای کردی و دل رفت ز دست.
دل دیووانه ی ما نَبود تاب دگر.
خند...