پیچیده در عالم صدایت
گُل می کند در باغ ِ دل هر دم وفایت
دستان ِ بی دست ِ تو می گردد پناه ِ آشنایت
بشکن سکوت ِ بی کسی را با نگاهی در ...

تو را می شناسم ، تو ای بهترین آشنایم
ندیم ِ شب و روز ِ غربت ،قنوت ِ دعایم
همیشه دِرت بوده دریای امید و رحمت
همیشه تو بودی میان ِ شک...

آئینه غزلخوان شد
تسلیم ِ شکوفایی باران شد
شب از تب ِ تکرار ِ سحر ماه ِ درخشان شد
آخر تو کجایی که ببینی همه جا عشق ِ تو گل کرده
...

بسکه غریبی شده غمنامه ی حیرانی ام
تشنه ترین زائر ِ تنهای بیابانی ام
بی تو چه سازد دل ِ افسرده ی من در قفس
هر نفسی پُر شده از هق هق ِ بارا...

من بی تو شکسته بال و پر در قفسم
در سجده ی عاشقانه ای ملتمسم
یک جرعه غزل برای مستی بفرست
دلتنگ ِ هیاهوی نفس در نفسم...